Australië in een notendop
Door: Jeroen Eskes
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
25 Mei 2015 | Australië, Perth
Australië het land van kangoeroes, koalas krokodillen. Oneindig lange busreizen met hetzelfde uitzicht. Waar sparkelingwater en frisdranken goedkoper zijn dan een fles normaal water. Waar ze geen idee hebben hoe ze goed kaas, brood en bier moeten maken. Waar een 7/11 koffie voor $1, een $5 subway lunch en een $5 dominos pizza vaak ideaal zijn voor een backpackers budget, terwijl je voor een stuk brocolli €2 betaalt. En elk woord met meer dan 2 lettergrepen wordt afgekort, maccies (mac donalds), muzzies (musquitos), aussies (Australians). Maar ook het land van strakke stranden, tropische temperaturen, bijzondere beesten, alcoholische activiteiten en zieke zonsondergangen. Dit allemaal kort samengevat in mijn Australisch verhaal van 2 maanden reizen in een blog.
Mijn nieuwe Australische avontuur begon precies de 1e van April en zal bijna 2 volle maanden duren startend vanaf Melbourne. Op de vraag of ik mij alleen zou voelen kwam al voordat we landen een antwoord. Ik raakte aan de praat met een Australische man die mij alles wilde vertellen hoe ik me de komende tijd in de grote steden als Melbourne en Sydney me kon vermaken. Op het vliegveld wilde een jongen samen met mij een taxi delen wat we uiteindelijk niet gedaan hadden omdat pendelbus 2x zo goedkoop bleek te zijn, onderweg vertelde een australische man over zijn formule 1 passie en over Max Verstappen en bij het uitstappen van de pendelbus naar het hostel stapte ik samen met een Engels meisje uit bij hetzelfde hostel waar we ook nog dezelfde 6 persoons kamer deelden, en met een duits stel. Met haar heb ik de daaropvolgende week Melbourne bezocht maar zij bleek niet veel te kunnen besteden waardoor uitstapjes in de stad beperkt bleven. Een free tour door de stad en een nachtelijke wandeling langs de Yara river waren wel erg mooi en goed om zo geld te besparen maar na een week in Melbourne was ik alweer klaar voor iets nieuws. Het hoogtepunt hier was de zonsondergang zien op St. Kilda beach waar we daarna een bbq hadden aan het strand met een duits stel. Na wat boekingsproblemen met mijn buspas mocht ik een aantal dagen later dan gepland met de nachtelijke greyhoundbus vertrekken richting Sydney waar ik wat moeite had om opnieuw vrienden te maken in het nieuwe hostel. Maar na een gratis Taco Burrito avondje leer je wel snel mensen kennen in het hostel. Ook vorm je snel een band met mensen die in hetzelfde schuitje, in dit geval kamer, zit. Op een 6 persoons kamer sliep ik met 2 duitsers een franseuze en 2 engelse meisjes op de kamer. 1 van die 2 engelse meisjes was jarig en dat moest op de zaterdagavond gevierd worden. Ze waren daarom, met nog een andere vriendin, samen uitgegaan en midden in de nacht hoorde ik wat gestommel op de kamer toem ze terugkwamen. Omdat ik wist dat hun het waren kon ik al snel weer in slaap vallen. 's Ochtends vroeg bleek het feest nog niet over te zijn want de 6 persoons slaapkamer bleek ineens voor 7 personen geschikt te zijn wat ik opmerkte toen er krakende geluiden vanuit die hoek mij wakker maakte. Ongemakkelijk probeer je dan nog verder te slapen maar toen de andere 2 vriendinnen de kamer binnen kwamen werd iedereen ruw gewekt. Vermoeid en geërgerd kwamen we in de loop van de ochtend erachter dat de verdachte geluiden 5x waargenomen hadden kunnen worden die nacht al was een aantal keer de gemeenschappelijke douche een andere locatie. Die zelfde avond hadden we een leuk groepje waarmee we in een park wat gingen drinken langs het water. Iedereen (behalve ik) had geen problemen met het overmatig drinken van Goon (Hele slechte goedkope wijn, bedoeld voor zwervers of 14jarige meisjes, aldus lokale aussies) waardoor het feest tot in de late uren door was gegaan. Die zelfde avond hadden mijn kamergenoten de drang om de engelse dames terug te pakken. Dit keer wilden wij namelijk vroeg op voor de trip naar de Blue Mountains en die dames zouden dat ook moeten horen. 's Ochtends ging namelijk de wekker van mijn Duitse bovenbuurman al om half 7 af. Er galmde een zeerirritant Disney geluid door de kamer die een aantal minuten lang door bleef spelen, eerst deed ie namelijk of ie sliep daarna kon hij z'n wekker niet vinden en daarna ging ie met alle herrie op zoek naar zijn mobiel, die hij allang had gevonden, om die vervolgens weer op snooze te zetten. Dit heeft zich een aantal rondes herhaald die ochtend.
De blue mountains bevonden zich op 2u rijden met de trein van Sydney af. De blue mountains is een groot uitgestrekt gebied met steile bergwanden, uitgestrekte bosgebieden en krijsende cockatoos. Een mooi uitzichpunt aan het begin van onze dag bij aankomst aan de rand van dit gebied waar we de wereld beroemde 3 sisters de voorgrond vormden. Met het prachtige weer had je onderweg op de verschillende uitzichtpunten een wijd uitzicht op het natuurgebied. De hele dag hebben we daar rondgewandeld aan rand van dit gebied waar het uitzicht wel erg mooi was maar niet heel erg veranderde. Ondanks dat deze dag zeker de moeite waard was kan ik deze schoonheid moeilijk vergelijken met Nieuw Zeeland. Na een lange dag wandelen navigeerden we richting de dichtbijste Domino's waar we de verloren kilocalorien weer aanvulden met een $5 pizza. Die avond kwam er bij terugkomst weer een einde aan dit leuke gezelschap. Ik moest namelijk gelijk mijn spullen pakken om de nachtbus te pakken naar Byron Bay. De reisgenoten van vandaag en 2 Nederlanders die ik daar ontmoet heb stonden me op te wachten om me gedag te zeggen. Heel aardig van hun, en zo ging ik van een leuke vriendengroep en een paar extra facebookvrienden naar een reisgezelschap van 1 persoon. Opnieuw nieuwe vrienden zoeken was het doel bij de volgende bestemming. Onderweg zat er wel een spontane, stevig gebouwde Amnerikaan naast me die wel nieuwe vrienden wilde make. Zo erg dat ie met z'n hoofd tegen mijn schouder aan ging liggen tijdens het slapen. Bij aankomst ging hij gelukkig naar een ander hostel en belande ik in het Byron Beach resort iets buiten het dorpje maar een steenworp afstand van het strand. Hier zou ik 6 nachten verblijven om te genieten van het strandleven, lekker uitwaaien aan de kust en mijn plan was om hier ook mijn surflessen te nemen. Bij aankomst in de kamer was er al een aardige engelse jongen en later kwam er een Zwitsers meisje dezelfde kamer binnen. Na een half uur had ik alweer een nieuw vriendengroepje voor de komende dagen waarmee ik leuke dingen kon doen. Via een wandeling aan het strand hebben we elkaar beter leren kennen en het 'hippiedorp' Byron Bay verkend. Wat een leuk dorpje is dit zeg. Heel kleinschalig en op elk grasveldje of hoek van de straat zijn er muziekanten en de sfeer is daar zo relaxt en chill. Heerlijk om daar rustig rond te lopen of 'echte' hippie winkeltjes binnen te lopen. De Engelse jongen had mij overgehaald om mee te gaan met een trip naar Nimbin. Hij had het over een dorpje, een waterval, een bbq en eventueel koalas spotten, Met deze gedachte stapte ik met hem in een hippiebus waar de verhouding mannen en vrouwen ongeveer 6/24 was. Het was een hele oude bus waar ze het meeste geld hebben besteed aan de paintjob en de geluidsinstallatie. Een 2uur durende bustocht, begeleid door raggae muziek die op volume 50 door de boxen kwam, bracht ons naar het dorpje Nimbin. Vlak voor het dorpje kregen we de meest aparte briefing over het veilig kopen/gebruiken van de producten waar nimbin bekend om staat. Wiet. Duidelijk had ik mij niet goed ingelezen over deze trip want bijna iedereen die deze trip geboekt had wilde genieten van het rijke assortiment van producten met als basis wiet. Koekjes en brownies werden door de jongens waarmee ik liep het meest geconsumeerd en zij vroegen mij af waarom ik niet meedeed als enige Nederlander in de groep. Duidelijk was ik de eerste Nederlander die niets wilde hebben van deze locale delicatessen, die zij kenden. Na het bezoek aan dit dorp volgde inderdaad een bbq en een bezoek aan een waterval (geen koalas). Al werd duidelijk hier niet de nadruk op gelegd in deze tour. Later tijdens mijn reis ben ik nog meerdere malen uitgelachen dat ik zomaar met die trip mee ben gegaan zonder te weten dat Nimbin het walhalla was voor wiet gebruikende toerist. Al met al geen spijt gehad van deze tour.
Omdat ik voor een wat langere tijd in Byron Bay verbleef had ik besloten om 2 lessen surfen te nemen. De instructeur leert je eerst op het strand hoe je je board moet gebruiken in het water wanneer hij je daarna in het water de juiste richting in duwt met de golf en zegt wanneer je moet gaan staan. Een aantal keer lukte het om helemaal naar het strand te surfen. Voor de rest in byron bay gerelaxt. Daar was dit dorpje ook wel goed geschikt voor. Wel een keer uitgegaan in een bar genaamd Cheeky Monkeys. Helaas was dit dorpje zo relaxt dat het uitgaansleven om 2:00 gesloten werd. Na een week in Byron Bay vervolgde ik mijn reis naar Gold Coast (Surfers Paradise) waar hoge hotels en appartement de skyline vormde. Ideaal voor een beetje luxe reiziger die zich wil verwennen met een mooi uitzicht bovenin de duurste hotels. Minder leuk voor backpackers met een budget. Het hostel zelf was wel prima, met een tennis/voetbal/volleybal/basketbal veldje in 1. Maar het hostel was vooral gevuld met partypeople die elke dag wel van een feestje houden. De stad zelf was erg toeristisch en niet erg gezellig ingericht. Reden om hier niet verder bij stil te staan en door te gaan naar Brisbane halverwege de oostkust. Weer een stad waar je jezelf moet vermaken met de activiteiten die een stad te bieden heeft. Ik ben hier niet lang gebleven want ik zou hier later nog terugkomen om Mark de Graag op de halen van het vliegveld. Omdat hij maar 2 weken hier kon zijn konden we niet samen mijn geplande trips samen doen. Ik ben toen na brisbane naar Rainbow beach gegaan waar mijn faser island trip van start ging. Op fraser island reis je in 4 groepen van 8/9 personen in 4wd over het grootste zandeiland van de wereld onder begeleiding van 1 gids. Van te voren waren er door de organisaie willekeurige groepen gemaakt waarbij verschillende nationaliteiten door elkaar werden gehusseld. Maar bij aanvang van de tour waren er sommige mensen in mijn groep die hun vriendjes wilden opzoeken in andere groepen. De zogenaamde busswap voldeed zich waardoor 6 van de 8 personen mij en een zwitsers meisje de groep verlaatten. Hierdoor kwam er een groep van 6 Zweedse dames in mijn groep. In eerste instantie zou je denken dat ik geluk had, maar dat had ik zeker niet. 95% Van de gesprekken waren Zweedstalig en 4 van de 6 dames vond het niet nodig om met andere niet-zweedse passagiers gesprekken te voeren. Ook met de andere mensen die de groep hadden verlaten was het een beetje awkward om te mixen als je net een soort van gedumpt bent. En dan het feit dat je op die zelfde dag jarig bent. Alhoewel Fraser Island echt een fantastisch mooi eiland is, is de algehele ervaring afhankelijk van de groep. En die van mij was niet zo leuk. Gelukkig waren er ook nog een paar leuke mensen in andere groepen waar je dan zoveel mogelijk probeert mee op te trekken. Toch had mijn groep ook een positieve kant. We hadden de mogelijkheid om zelf de 4wd te besturen en de dames in mijn groep hadden daar op de laatste dag allemaal geen zin in, dus mocht ik de hele weg terug rijden wat echt een te gekke ervaring was! Ik verbleef 1 nacht extra in rainbowbeach na mijn trip waar ik de engelsman uit Byron Bay weer tegen kwam. Hij introduceerde me aan zijn groep en toen bleek maar weer dat ik echt pech had gehad met mijn groep. Zijn groep was namelijk zo gezellig en open, echt om jaloers op te zijn.
Na Rainbow beach terug gegaan naar Brisbane om Mark een paar dagen later op te halen van het vliegtuig. Wat apart is dat om hem te 'verwelkomen' in een land aan de andere kant van de wereld. Die dag gingen we samen door Brisbane en bekeken we samen de hotspots van de stad waarna we de dag afsluiten in het Jamie Oliver restaurant waar we voor backpackers begrippen erg luxe hebben gegeten om mijn verjaardag en zijn komst te vieren. En de volgende 2 weken hadden we een flinke afstand af te leggen naar Cairns. We hadden afgesproken om maar 2 tussen stops te maken om zo meerdere dagen te genieten op minder plaatsen. De eerste stop na bisbane was Noosa waar we genoten van het chille strandleven. Wanneer je met z'n 2en bent gaat het iets makkelijker om vrienden te maken omdat je mensen kan uitnodigen in je groepje. Al gauw hadden we leuke groepjes gremaakt met o.a. Nederlanders, duitse, en zwitserse backpackers. In Noosa hebben we voor het eerst Kangoeroe gegeten waar menig backpacker van op keek toen we met onze volle borden het eetterras opkwamen. Veel backpackers besparen veel op eten door het goedkoopste van het goedkoopste te eten, ook vaak om het gebrek aan culinaire kookkunsten te dekken. Naast de vele uurtjes die we besteed hebben aan het strand en in de late uurtjes aan de pils, hebben we een tocht gedaan door het national park in Noosa om de wilde koalas te spotten die zich daar verscholen. Een 2 uur durende wandeling, die niet al te spectaculair was, bracht ons eindelijk bij een punt waar een wilde koala hoog in de eucalyptusboom zijn geluk vond. Maar deze was een beetje te ver weg om een goeie foto te maken. Na veel zwemmen, voetballen, volleyballen, frisbeeen, kaarten, strandhangen en sterrenkijken was het ultieme oostkustleven in Noosa voorbij waarbij we gedag zeiden tegen onze groepsgenootjes. Ook hier zagen we weer dat zo snel dat je mensen ontmoet, zo snel dat je ze kwijtraakt en nooit meer ziet. Gelukkig hadden we elkaar nog ;) in de 15u durende nachtbus naar Airlie beach waar we een whitsunday trip hadden geboekt.
Het hostel was iets buiten het dorp maar was lekker rustig, zo rustig dat we met zn 2en een 4 persoonskamer hadden en het hostel een beetje uitgestorven leek omdat er zo weinig mensen waren. 's Avondspits was er een pubquiz in hostel waar Mark samen met 2 engelse dames een fles champagne had gewonnen. Ongepland gingen we de avond toch nog even op stap waar ik mijn engelse maat voor de 4e keer tegen kwam . Het werd die avond toch weer een latertje waarbij we de volgende dag weer vroeg moesten inchecken voor de Whitsundays Sailing trip on Mandrake. De zeilboot werd grotendeels van de tijd aangedreven door een motor maar wanneer de wind goed lag, werden letterlijk alle zeilen bijgezet om sneller te varen. Tijdens deze tocht hadden we 4x de mogelijkheid om te gaan snorkelen tussen een van het mooiste koraal van de wereld. Voor mij een totaal nieuwe en prachtige ervaring om in een soort aquarium te zwemmen tussen 2000 verschillende vissoorten en de meeste exotische waterplanten. Voor Mark was de snorkel ervaring niet beter dan het koraal en de vissen in Egypte. Ook zwommen we een keer bij zonsopgang tussen de reuze schildpadden die na hun wilde nacht adem kwamen halen boven water. Aan ons de taak om de zeeschildpadden op te zoeken tijdens het snorkelen. Helaas was ik de enige die er geen had gezien die ochtend. Ook een bezoek aan whitheaven beach mocht natuurlijk niet onbreken. Een uitzichpunt hierop staat in de top 5 van de beste van Australië. Een middagje spenderen op dit prachtige strand bracht ons langs kleine haaitjes en honderden mini krabbetjes die zich als mechanisch opgewonden speelgoed poppetjes over het strand kropen. Van te voren had ik een beetje gehoopt dat we geen partyboot zouden krijgen en gelukkig was het een beetje een rustige boot, naja misschien een beetje te rustig. Wanneer de avond viel werd de drank naarboven gehaald en werd er meerdere malen een poging gedaan om drankspelletjes te doen, maar niemand die zich her voor 100% inzette. Ook onze Skipper leek altijd een rustige gids, maar schijn bedriegt naarmate de dagen en de afterparty na de trip in Airlie beach vorderden, volgden zijn schunnige grapjes en handtastelijke acties zich op. Mark en ik moesten de afterparty vroegtijdig verlaten omdat we de bus naar Cairns moesten hebben maar de engelse dames vertelden later dat ze good old Skipper hebben moeten ontwijken die avond voor hun eigen veiligheid. Cairns was onze laatste stop samen en wie Cairns zegt in de backpackerswereld, zegt Gilligans. Het beste partyhostel van de gehele oostkust. Hier verbleven we samen dus niet, maar sliepen we in een klein gezellig hosteltje buiten de stad in een 2 persoonskamer uitgerust met eigen koelkast en handdoeken. Wat een luxe!! Wel hebben we een aantal avonden gespendeerd in dit rijk uitgeruste hostel wat meer op een grote club leek. Zo populair is deze plek dat we zelfs een BNer hebben gespot in de menigte. De enige echte Ruud Feltkamp waagde ook een dansje hier, naja hij probeerde wat. Sorry Ruud je mag dan wel verkozen worden tot best uitziende man van Nederland, maar op de dansvloer zag het er niet uit... Naast de nachtelijke uurtjes in Gilligans zijn we ook naar een Koala sanctuary gegaan waar we een koala mochten vasthouden en de welbekende selfies hebben gemaakt met de rondspringende wallibi's en kangoeroes. Eindelijk zie je dan die beesten goed dichtbij ipv ver weg vaag, platgereden of in plastic verpakkingen in de supermarkt. Deze australische wildlife ervaring konden we dan ook van onze bucketlist afvinken. De lange nachten in Gilligans werden opgevolgd door een middagje uitrusten in de lagoon. Dat is een soort open waterpark omringt door grasvelden en public bbq's waar menig partyganger komt uitslapen. Voor ons een goeie meetingplace om met de mensen die je langs de oostkust hebt ontmoet nog een keer te zien en gedag te zeggen.
Het avontuur aan de oostkust zat er voor ons beide op. Mark vloog terug naar huis, ik vervolgde mijn reis naar Uluru in de woestijn van Australië waar de temperaturen in hun zomer kunnen oplopen tot 45 graden overdag en snachts niet kouder wordt dan 30graden. Nu in de herfst was het overdag 20 graden en 's nachts kon het vriezen... De nacht voor mijn trip was het zo koud (5graden) dat ik in mijn slaapkamer de verwarming heb aangezet. Omdat het zo koud was en de wekker de volgende dag om half 5 af ging had ik niet zo veel trek in de komende 2 dagen buiten slapen. De outback in Australië heeft een hele eigen karakter wat het zeker de moeite waard maakt om hierheen te gaan omdat het zo anders is dan de gehele oostkust. Wel kan je versuft raken van de eindeloze droge woestijn en zijn weinige begroeiing. Wat het helemaal bijzonder maakt is dat er ergens in een willekeurige vlakte een enorme rotsformatie uit de grond rijst. De bekende Uluru die 200m boven alles en iedereen uitsteekt waarbij 6km rots zich nog onder het aardoppervlak bevind. Interressante wandelingen met uitleg over de historie van Abboriginals werden gedaan rond de verschillende rotsformaties die zich in die regio bevonden. Ook zagen we de betoverende zonsopkomst/-ondergang nabij Uluru die de kleur van deze steen meerdere malen doet veranderen. De outback experience werd aangevuld met een overnachting in zogenoemde swags wat een soort oprolbaar slaapzak en matras in 1 is. Met zn allen rond het kampvuur onder een kraakheldere sterrenhemel maakt het een heel unieke ervaring. Zo uniek dat we 's nachts het gehuil van dingo's hoorden en er een keer eentje kwam buurten wanneer iedereen aan het slapen was. Het slapen in een #swag met slaapzak was zeer comfortabel en zeker niet te koud. Om de outback experience nog meer aan te vullen kregen we een avond spaghetti kangoeroe bolognese voorgeschoteld. Het enige en grote nadeel van deze hele trip, en dekt ook wel heel Australië, is dat alles hier ver uit elkaar ligt. Busreizen van 5u tijdens zo'n trip op 1 dag zijn meestal minimaal wat maakt het dat nieuw Zeeland veel beter bereisbaar is.
Ik spendeer mijn laatste dagen in Perth waar ik een 4 daagse trip heb geboekt die me de westkust moet laten zien. In een klein select groepje van 7 personen reizen we ook hier verre afstanden per dag. Wat ik in deze trip allemaal meemaak ga ik niet meer beschrijven in een blog maar kan ik je bij terugkomst allemaal vertellen. Net als mijn extra bijgeplakte week in Bali. Mijn reis eindigt woensdag 3 juni waarbij ik aankom in Amsterdam 's ochtends vroeg.
Wat ik vooral geleerd heb bij zo'n reis is dat je verwachtingen van een reis of bestemming maakt of je iets leuk of niet leuk ervaart. Als je hoge verwachtingen hebt van een plek of activiteit en je hebt de meest mooie spectaculaire foto's en video's van te voren gezien, gaat het je altijd tegen vallen. Deze beelden zijn namelijk in de meeste ideale omstandigheden genomen en vertonen een verkeerd beeld van hoe het werkelijk is. Lees je daarom niet te veel in en laat je vooral verassen. Zo ga je plekken of activiteiten echt veel leuker vinden!
Harstikke leuk dat je mij gevolgd hebt via mijn blog. Het was af en toe een struggle om dit bij te houden daarom liep ik vaak ook een beetje achter. Maar dit vind ik hoogstwaarschijnlijk later ook nog leuk om terug te lezen dus bedankt ervoor! Ik hoop jullie snel weer te zien als ik terug ben. Ik ga zeker nog genieten van mijn laatste dagen maar ga het ook niet erg vinden om terug te gaan en van de zomer te genieten met vrienden en familie! Gday Mate!
Mijn nieuwe Australische avontuur begon precies de 1e van April en zal bijna 2 volle maanden duren startend vanaf Melbourne. Op de vraag of ik mij alleen zou voelen kwam al voordat we landen een antwoord. Ik raakte aan de praat met een Australische man die mij alles wilde vertellen hoe ik me de komende tijd in de grote steden als Melbourne en Sydney me kon vermaken. Op het vliegveld wilde een jongen samen met mij een taxi delen wat we uiteindelijk niet gedaan hadden omdat pendelbus 2x zo goedkoop bleek te zijn, onderweg vertelde een australische man over zijn formule 1 passie en over Max Verstappen en bij het uitstappen van de pendelbus naar het hostel stapte ik samen met een Engels meisje uit bij hetzelfde hostel waar we ook nog dezelfde 6 persoons kamer deelden, en met een duits stel. Met haar heb ik de daaropvolgende week Melbourne bezocht maar zij bleek niet veel te kunnen besteden waardoor uitstapjes in de stad beperkt bleven. Een free tour door de stad en een nachtelijke wandeling langs de Yara river waren wel erg mooi en goed om zo geld te besparen maar na een week in Melbourne was ik alweer klaar voor iets nieuws. Het hoogtepunt hier was de zonsondergang zien op St. Kilda beach waar we daarna een bbq hadden aan het strand met een duits stel. Na wat boekingsproblemen met mijn buspas mocht ik een aantal dagen later dan gepland met de nachtelijke greyhoundbus vertrekken richting Sydney waar ik wat moeite had om opnieuw vrienden te maken in het nieuwe hostel. Maar na een gratis Taco Burrito avondje leer je wel snel mensen kennen in het hostel. Ook vorm je snel een band met mensen die in hetzelfde schuitje, in dit geval kamer, zit. Op een 6 persoons kamer sliep ik met 2 duitsers een franseuze en 2 engelse meisjes op de kamer. 1 van die 2 engelse meisjes was jarig en dat moest op de zaterdagavond gevierd worden. Ze waren daarom, met nog een andere vriendin, samen uitgegaan en midden in de nacht hoorde ik wat gestommel op de kamer toem ze terugkwamen. Omdat ik wist dat hun het waren kon ik al snel weer in slaap vallen. 's Ochtends vroeg bleek het feest nog niet over te zijn want de 6 persoons slaapkamer bleek ineens voor 7 personen geschikt te zijn wat ik opmerkte toen er krakende geluiden vanuit die hoek mij wakker maakte. Ongemakkelijk probeer je dan nog verder te slapen maar toen de andere 2 vriendinnen de kamer binnen kwamen werd iedereen ruw gewekt. Vermoeid en geërgerd kwamen we in de loop van de ochtend erachter dat de verdachte geluiden 5x waargenomen hadden kunnen worden die nacht al was een aantal keer de gemeenschappelijke douche een andere locatie. Die zelfde avond hadden we een leuk groepje waarmee we in een park wat gingen drinken langs het water. Iedereen (behalve ik) had geen problemen met het overmatig drinken van Goon (Hele slechte goedkope wijn, bedoeld voor zwervers of 14jarige meisjes, aldus lokale aussies) waardoor het feest tot in de late uren door was gegaan. Die zelfde avond hadden mijn kamergenoten de drang om de engelse dames terug te pakken. Dit keer wilden wij namelijk vroeg op voor de trip naar de Blue Mountains en die dames zouden dat ook moeten horen. 's Ochtends ging namelijk de wekker van mijn Duitse bovenbuurman al om half 7 af. Er galmde een zeerirritant Disney geluid door de kamer die een aantal minuten lang door bleef spelen, eerst deed ie namelijk of ie sliep daarna kon hij z'n wekker niet vinden en daarna ging ie met alle herrie op zoek naar zijn mobiel, die hij allang had gevonden, om die vervolgens weer op snooze te zetten. Dit heeft zich een aantal rondes herhaald die ochtend.
De blue mountains bevonden zich op 2u rijden met de trein van Sydney af. De blue mountains is een groot uitgestrekt gebied met steile bergwanden, uitgestrekte bosgebieden en krijsende cockatoos. Een mooi uitzichpunt aan het begin van onze dag bij aankomst aan de rand van dit gebied waar we de wereld beroemde 3 sisters de voorgrond vormden. Met het prachtige weer had je onderweg op de verschillende uitzichtpunten een wijd uitzicht op het natuurgebied. De hele dag hebben we daar rondgewandeld aan rand van dit gebied waar het uitzicht wel erg mooi was maar niet heel erg veranderde. Ondanks dat deze dag zeker de moeite waard was kan ik deze schoonheid moeilijk vergelijken met Nieuw Zeeland. Na een lange dag wandelen navigeerden we richting de dichtbijste Domino's waar we de verloren kilocalorien weer aanvulden met een $5 pizza. Die avond kwam er bij terugkomst weer een einde aan dit leuke gezelschap. Ik moest namelijk gelijk mijn spullen pakken om de nachtbus te pakken naar Byron Bay. De reisgenoten van vandaag en 2 Nederlanders die ik daar ontmoet heb stonden me op te wachten om me gedag te zeggen. Heel aardig van hun, en zo ging ik van een leuke vriendengroep en een paar extra facebookvrienden naar een reisgezelschap van 1 persoon. Opnieuw nieuwe vrienden zoeken was het doel bij de volgende bestemming. Onderweg zat er wel een spontane, stevig gebouwde Amnerikaan naast me die wel nieuwe vrienden wilde make. Zo erg dat ie met z'n hoofd tegen mijn schouder aan ging liggen tijdens het slapen. Bij aankomst ging hij gelukkig naar een ander hostel en belande ik in het Byron Beach resort iets buiten het dorpje maar een steenworp afstand van het strand. Hier zou ik 6 nachten verblijven om te genieten van het strandleven, lekker uitwaaien aan de kust en mijn plan was om hier ook mijn surflessen te nemen. Bij aankomst in de kamer was er al een aardige engelse jongen en later kwam er een Zwitsers meisje dezelfde kamer binnen. Na een half uur had ik alweer een nieuw vriendengroepje voor de komende dagen waarmee ik leuke dingen kon doen. Via een wandeling aan het strand hebben we elkaar beter leren kennen en het 'hippiedorp' Byron Bay verkend. Wat een leuk dorpje is dit zeg. Heel kleinschalig en op elk grasveldje of hoek van de straat zijn er muziekanten en de sfeer is daar zo relaxt en chill. Heerlijk om daar rustig rond te lopen of 'echte' hippie winkeltjes binnen te lopen. De Engelse jongen had mij overgehaald om mee te gaan met een trip naar Nimbin. Hij had het over een dorpje, een waterval, een bbq en eventueel koalas spotten, Met deze gedachte stapte ik met hem in een hippiebus waar de verhouding mannen en vrouwen ongeveer 6/24 was. Het was een hele oude bus waar ze het meeste geld hebben besteed aan de paintjob en de geluidsinstallatie. Een 2uur durende bustocht, begeleid door raggae muziek die op volume 50 door de boxen kwam, bracht ons naar het dorpje Nimbin. Vlak voor het dorpje kregen we de meest aparte briefing over het veilig kopen/gebruiken van de producten waar nimbin bekend om staat. Wiet. Duidelijk had ik mij niet goed ingelezen over deze trip want bijna iedereen die deze trip geboekt had wilde genieten van het rijke assortiment van producten met als basis wiet. Koekjes en brownies werden door de jongens waarmee ik liep het meest geconsumeerd en zij vroegen mij af waarom ik niet meedeed als enige Nederlander in de groep. Duidelijk was ik de eerste Nederlander die niets wilde hebben van deze locale delicatessen, die zij kenden. Na het bezoek aan dit dorp volgde inderdaad een bbq en een bezoek aan een waterval (geen koalas). Al werd duidelijk hier niet de nadruk op gelegd in deze tour. Later tijdens mijn reis ben ik nog meerdere malen uitgelachen dat ik zomaar met die trip mee ben gegaan zonder te weten dat Nimbin het walhalla was voor wiet gebruikende toerist. Al met al geen spijt gehad van deze tour.
Omdat ik voor een wat langere tijd in Byron Bay verbleef had ik besloten om 2 lessen surfen te nemen. De instructeur leert je eerst op het strand hoe je je board moet gebruiken in het water wanneer hij je daarna in het water de juiste richting in duwt met de golf en zegt wanneer je moet gaan staan. Een aantal keer lukte het om helemaal naar het strand te surfen. Voor de rest in byron bay gerelaxt. Daar was dit dorpje ook wel goed geschikt voor. Wel een keer uitgegaan in een bar genaamd Cheeky Monkeys. Helaas was dit dorpje zo relaxt dat het uitgaansleven om 2:00 gesloten werd. Na een week in Byron Bay vervolgde ik mijn reis naar Gold Coast (Surfers Paradise) waar hoge hotels en appartement de skyline vormde. Ideaal voor een beetje luxe reiziger die zich wil verwennen met een mooi uitzicht bovenin de duurste hotels. Minder leuk voor backpackers met een budget. Het hostel zelf was wel prima, met een tennis/voetbal/volleybal/basketbal veldje in 1. Maar het hostel was vooral gevuld met partypeople die elke dag wel van een feestje houden. De stad zelf was erg toeristisch en niet erg gezellig ingericht. Reden om hier niet verder bij stil te staan en door te gaan naar Brisbane halverwege de oostkust. Weer een stad waar je jezelf moet vermaken met de activiteiten die een stad te bieden heeft. Ik ben hier niet lang gebleven want ik zou hier later nog terugkomen om Mark de Graag op de halen van het vliegveld. Omdat hij maar 2 weken hier kon zijn konden we niet samen mijn geplande trips samen doen. Ik ben toen na brisbane naar Rainbow beach gegaan waar mijn faser island trip van start ging. Op fraser island reis je in 4 groepen van 8/9 personen in 4wd over het grootste zandeiland van de wereld onder begeleiding van 1 gids. Van te voren waren er door de organisaie willekeurige groepen gemaakt waarbij verschillende nationaliteiten door elkaar werden gehusseld. Maar bij aanvang van de tour waren er sommige mensen in mijn groep die hun vriendjes wilden opzoeken in andere groepen. De zogenaamde busswap voldeed zich waardoor 6 van de 8 personen mij en een zwitsers meisje de groep verlaatten. Hierdoor kwam er een groep van 6 Zweedse dames in mijn groep. In eerste instantie zou je denken dat ik geluk had, maar dat had ik zeker niet. 95% Van de gesprekken waren Zweedstalig en 4 van de 6 dames vond het niet nodig om met andere niet-zweedse passagiers gesprekken te voeren. Ook met de andere mensen die de groep hadden verlaten was het een beetje awkward om te mixen als je net een soort van gedumpt bent. En dan het feit dat je op die zelfde dag jarig bent. Alhoewel Fraser Island echt een fantastisch mooi eiland is, is de algehele ervaring afhankelijk van de groep. En die van mij was niet zo leuk. Gelukkig waren er ook nog een paar leuke mensen in andere groepen waar je dan zoveel mogelijk probeert mee op te trekken. Toch had mijn groep ook een positieve kant. We hadden de mogelijkheid om zelf de 4wd te besturen en de dames in mijn groep hadden daar op de laatste dag allemaal geen zin in, dus mocht ik de hele weg terug rijden wat echt een te gekke ervaring was! Ik verbleef 1 nacht extra in rainbowbeach na mijn trip waar ik de engelsman uit Byron Bay weer tegen kwam. Hij introduceerde me aan zijn groep en toen bleek maar weer dat ik echt pech had gehad met mijn groep. Zijn groep was namelijk zo gezellig en open, echt om jaloers op te zijn.
Na Rainbow beach terug gegaan naar Brisbane om Mark een paar dagen later op te halen van het vliegtuig. Wat apart is dat om hem te 'verwelkomen' in een land aan de andere kant van de wereld. Die dag gingen we samen door Brisbane en bekeken we samen de hotspots van de stad waarna we de dag afsluiten in het Jamie Oliver restaurant waar we voor backpackers begrippen erg luxe hebben gegeten om mijn verjaardag en zijn komst te vieren. En de volgende 2 weken hadden we een flinke afstand af te leggen naar Cairns. We hadden afgesproken om maar 2 tussen stops te maken om zo meerdere dagen te genieten op minder plaatsen. De eerste stop na bisbane was Noosa waar we genoten van het chille strandleven. Wanneer je met z'n 2en bent gaat het iets makkelijker om vrienden te maken omdat je mensen kan uitnodigen in je groepje. Al gauw hadden we leuke groepjes gremaakt met o.a. Nederlanders, duitse, en zwitserse backpackers. In Noosa hebben we voor het eerst Kangoeroe gegeten waar menig backpacker van op keek toen we met onze volle borden het eetterras opkwamen. Veel backpackers besparen veel op eten door het goedkoopste van het goedkoopste te eten, ook vaak om het gebrek aan culinaire kookkunsten te dekken. Naast de vele uurtjes die we besteed hebben aan het strand en in de late uurtjes aan de pils, hebben we een tocht gedaan door het national park in Noosa om de wilde koalas te spotten die zich daar verscholen. Een 2 uur durende wandeling, die niet al te spectaculair was, bracht ons eindelijk bij een punt waar een wilde koala hoog in de eucalyptusboom zijn geluk vond. Maar deze was een beetje te ver weg om een goeie foto te maken. Na veel zwemmen, voetballen, volleyballen, frisbeeen, kaarten, strandhangen en sterrenkijken was het ultieme oostkustleven in Noosa voorbij waarbij we gedag zeiden tegen onze groepsgenootjes. Ook hier zagen we weer dat zo snel dat je mensen ontmoet, zo snel dat je ze kwijtraakt en nooit meer ziet. Gelukkig hadden we elkaar nog ;) in de 15u durende nachtbus naar Airlie beach waar we een whitsunday trip hadden geboekt.
Het hostel was iets buiten het dorp maar was lekker rustig, zo rustig dat we met zn 2en een 4 persoonskamer hadden en het hostel een beetje uitgestorven leek omdat er zo weinig mensen waren. 's Avondspits was er een pubquiz in hostel waar Mark samen met 2 engelse dames een fles champagne had gewonnen. Ongepland gingen we de avond toch nog even op stap waar ik mijn engelse maat voor de 4e keer tegen kwam . Het werd die avond toch weer een latertje waarbij we de volgende dag weer vroeg moesten inchecken voor de Whitsundays Sailing trip on Mandrake. De zeilboot werd grotendeels van de tijd aangedreven door een motor maar wanneer de wind goed lag, werden letterlijk alle zeilen bijgezet om sneller te varen. Tijdens deze tocht hadden we 4x de mogelijkheid om te gaan snorkelen tussen een van het mooiste koraal van de wereld. Voor mij een totaal nieuwe en prachtige ervaring om in een soort aquarium te zwemmen tussen 2000 verschillende vissoorten en de meeste exotische waterplanten. Voor Mark was de snorkel ervaring niet beter dan het koraal en de vissen in Egypte. Ook zwommen we een keer bij zonsopgang tussen de reuze schildpadden die na hun wilde nacht adem kwamen halen boven water. Aan ons de taak om de zeeschildpadden op te zoeken tijdens het snorkelen. Helaas was ik de enige die er geen had gezien die ochtend. Ook een bezoek aan whitheaven beach mocht natuurlijk niet onbreken. Een uitzichpunt hierop staat in de top 5 van de beste van Australië. Een middagje spenderen op dit prachtige strand bracht ons langs kleine haaitjes en honderden mini krabbetjes die zich als mechanisch opgewonden speelgoed poppetjes over het strand kropen. Van te voren had ik een beetje gehoopt dat we geen partyboot zouden krijgen en gelukkig was het een beetje een rustige boot, naja misschien een beetje te rustig. Wanneer de avond viel werd de drank naarboven gehaald en werd er meerdere malen een poging gedaan om drankspelletjes te doen, maar niemand die zich her voor 100% inzette. Ook onze Skipper leek altijd een rustige gids, maar schijn bedriegt naarmate de dagen en de afterparty na de trip in Airlie beach vorderden, volgden zijn schunnige grapjes en handtastelijke acties zich op. Mark en ik moesten de afterparty vroegtijdig verlaten omdat we de bus naar Cairns moesten hebben maar de engelse dames vertelden later dat ze good old Skipper hebben moeten ontwijken die avond voor hun eigen veiligheid. Cairns was onze laatste stop samen en wie Cairns zegt in de backpackerswereld, zegt Gilligans. Het beste partyhostel van de gehele oostkust. Hier verbleven we samen dus niet, maar sliepen we in een klein gezellig hosteltje buiten de stad in een 2 persoonskamer uitgerust met eigen koelkast en handdoeken. Wat een luxe!! Wel hebben we een aantal avonden gespendeerd in dit rijk uitgeruste hostel wat meer op een grote club leek. Zo populair is deze plek dat we zelfs een BNer hebben gespot in de menigte. De enige echte Ruud Feltkamp waagde ook een dansje hier, naja hij probeerde wat. Sorry Ruud je mag dan wel verkozen worden tot best uitziende man van Nederland, maar op de dansvloer zag het er niet uit... Naast de nachtelijke uurtjes in Gilligans zijn we ook naar een Koala sanctuary gegaan waar we een koala mochten vasthouden en de welbekende selfies hebben gemaakt met de rondspringende wallibi's en kangoeroes. Eindelijk zie je dan die beesten goed dichtbij ipv ver weg vaag, platgereden of in plastic verpakkingen in de supermarkt. Deze australische wildlife ervaring konden we dan ook van onze bucketlist afvinken. De lange nachten in Gilligans werden opgevolgd door een middagje uitrusten in de lagoon. Dat is een soort open waterpark omringt door grasvelden en public bbq's waar menig partyganger komt uitslapen. Voor ons een goeie meetingplace om met de mensen die je langs de oostkust hebt ontmoet nog een keer te zien en gedag te zeggen.
Het avontuur aan de oostkust zat er voor ons beide op. Mark vloog terug naar huis, ik vervolgde mijn reis naar Uluru in de woestijn van Australië waar de temperaturen in hun zomer kunnen oplopen tot 45 graden overdag en snachts niet kouder wordt dan 30graden. Nu in de herfst was het overdag 20 graden en 's nachts kon het vriezen... De nacht voor mijn trip was het zo koud (5graden) dat ik in mijn slaapkamer de verwarming heb aangezet. Omdat het zo koud was en de wekker de volgende dag om half 5 af ging had ik niet zo veel trek in de komende 2 dagen buiten slapen. De outback in Australië heeft een hele eigen karakter wat het zeker de moeite waard maakt om hierheen te gaan omdat het zo anders is dan de gehele oostkust. Wel kan je versuft raken van de eindeloze droge woestijn en zijn weinige begroeiing. Wat het helemaal bijzonder maakt is dat er ergens in een willekeurige vlakte een enorme rotsformatie uit de grond rijst. De bekende Uluru die 200m boven alles en iedereen uitsteekt waarbij 6km rots zich nog onder het aardoppervlak bevind. Interressante wandelingen met uitleg over de historie van Abboriginals werden gedaan rond de verschillende rotsformaties die zich in die regio bevonden. Ook zagen we de betoverende zonsopkomst/-ondergang nabij Uluru die de kleur van deze steen meerdere malen doet veranderen. De outback experience werd aangevuld met een overnachting in zogenoemde swags wat een soort oprolbaar slaapzak en matras in 1 is. Met zn allen rond het kampvuur onder een kraakheldere sterrenhemel maakt het een heel unieke ervaring. Zo uniek dat we 's nachts het gehuil van dingo's hoorden en er een keer eentje kwam buurten wanneer iedereen aan het slapen was. Het slapen in een #swag met slaapzak was zeer comfortabel en zeker niet te koud. Om de outback experience nog meer aan te vullen kregen we een avond spaghetti kangoeroe bolognese voorgeschoteld. Het enige en grote nadeel van deze hele trip, en dekt ook wel heel Australië, is dat alles hier ver uit elkaar ligt. Busreizen van 5u tijdens zo'n trip op 1 dag zijn meestal minimaal wat maakt het dat nieuw Zeeland veel beter bereisbaar is.
Ik spendeer mijn laatste dagen in Perth waar ik een 4 daagse trip heb geboekt die me de westkust moet laten zien. In een klein select groepje van 7 personen reizen we ook hier verre afstanden per dag. Wat ik in deze trip allemaal meemaak ga ik niet meer beschrijven in een blog maar kan ik je bij terugkomst allemaal vertellen. Net als mijn extra bijgeplakte week in Bali. Mijn reis eindigt woensdag 3 juni waarbij ik aankom in Amsterdam 's ochtends vroeg.
Wat ik vooral geleerd heb bij zo'n reis is dat je verwachtingen van een reis of bestemming maakt of je iets leuk of niet leuk ervaart. Als je hoge verwachtingen hebt van een plek of activiteit en je hebt de meest mooie spectaculaire foto's en video's van te voren gezien, gaat het je altijd tegen vallen. Deze beelden zijn namelijk in de meeste ideale omstandigheden genomen en vertonen een verkeerd beeld van hoe het werkelijk is. Lees je daarom niet te veel in en laat je vooral verassen. Zo ga je plekken of activiteiten echt veel leuker vinden!
Harstikke leuk dat je mij gevolgd hebt via mijn blog. Het was af en toe een struggle om dit bij te houden daarom liep ik vaak ook een beetje achter. Maar dit vind ik hoogstwaarschijnlijk later ook nog leuk om terug te lezen dus bedankt ervoor! Ik hoop jullie snel weer te zien als ik terug ben. Ik ga zeker nog genieten van mijn laatste dagen maar ga het ook niet erg vinden om terug te gaan en van de zomer te genieten met vrienden en familie! Gday Mate!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
